Памяць вечная! На Хойнікшчыне адкрылі памятны знак у гонар жыхароў вёскі Зялёны Гай

10 чэрвеня 1943 года ўвайшло ў гісторыю нашага краю як дата страшнай трагедыі: фашысты спалілі вёску Зялёны Гай разам з яе жыхарамі.

Адзін з трох населеных пунктаў, уключаючы перавагу і Краснамайск, Зялёны Гай пасля Вялікай Айчыннай вайны больш не адрадзіўся.

У гонар 82-й гадавіны з дня трагічных падзей помнік здабыў імёны ўсіх, хто скончыў сваё жыццё разам з роднай вёскай. Нагадаем, у тым страшным чэрвені ахвярамі жорсткай расправы сталі 102 чалавекі.

Гэта стала магчымым дзякуючы неабыякавасці актыўнага лідара раённай ветэранскай арганізацыі Віктара Васькевіча і жыхара вёскі Навасёлкі Аляксандра Мазырца.

Падключыліся і землякі: жыхары Навасёлак, работнікі Палескага запаведніка на чале з дырэктарам Аляксеем Цішкаўцом, індывідуальныя прадпрымальнікі – усім светам арганізавалі афармленне і ўстаноўку мемарыяльнай дошкі на помніку воінскай славы.

На мерапрыемстве разам з прадстаўнікамі кіраўніцтва раёна, працоўных калектываў, супрацоўнікамі сілавых ведамстваў, ветэранамі працы прысутнічалі навучэнцы каледжа.

Хлопцы пазнаёмілі з гісторыяй населенага пункта, яе сумнымі старонкамі. Нацысцкі агонь спапяліў вёску да тла, як і іншых «сясцёр Хатыні».

Да землякоў звярнуліся намеснік старшыні райвыканкама Сяргей Кушнер, старшыня раённай ветэранскай арганізацыі Віктар Васькевіч, настаяцель храма Свяціцеля Мікалая Цудатворца айцец Канстанцін.

Слова для выступу ўзяў маёр запасу Федэральнай службы Расейскай Федэрацыі Андрэй Данчанка, які перадаў прывітанні палкоўніка Валерыя Раманенкі, ураджэнца Навасёлак, аўтара кнігі пра родныя мясціны.

Асаблівую падзяку адрасавалі ветэрану працы Аляксандру Мазырцу, а таксама дэпутату райсавета дэпутатаў, дырэктару ТАА «Спецславія», лідару раённай арганізацыі ГА «патрыёты Беларусі» і актывісту раённага аддзялення Беларускай партыі «Белая Русь» Дзмітрыю Барысенку.

Ганаровае права адкрыць мемарыяльную дошку далі Віктару Васільевічу і Аляксандру Мазырцу.

Усе ўдзельнікі мітынгу-рэквіема ўшанавалі памяць жыхароў вёскі Зялёны Гай хвілінай маўчання і ўсклалі жывыя кветкі да манумента.

- Не магу перадаць, якія эмоцыі ў такі важны дзень перапаўняюць мяне, – падзялілася ўраджэнка вёскі Навасёлкі Таццяна Керус. - Усе маёўкі праходзілі на месцы спаленай вёскі, дзецьмі мы часта наведвалі помнік вайсковай славы, ведалі пра жудасны лёс зялёнага Гая і ніколі не забывалі пра гэта. Таму так актыўна падключыліся да збору сродкаў.

Хойнiцкiя Навiны Алеся ЯЧЫЧЭНКА